2003 Speeldag 1 Desto 2 Uit 3 – 3
De Eerste Etappe
Vorig jaar verloren we van ze met 5 – 1. In ons voordeel is nu de seizoenstart. Hier moet de gigantische zomer- en wintercontributie zichzelf terug gaan betalen. Bij Desto konden ze pas op 7 april de baan op.
Desto stelt één nieuwe man op ten opzichte van vorig jaar. Wij hebben mij er nu bij (hier deel ik tussen de regels mee dat ik niet debet was aan het debacle van 2002).
Ik speel tegen Raymond. De eerste set maakt hij veel fouten; 3-6. Daarna wordt hij alsmaar sterker. Het wintervoordeel lijkt nu al uitgewerkt. Op 5-1 en 40-0 voor hem hapert het pas weer. Ik kom nog terug tot 5-4 maar de set gaat toch verloren. Raymond heeft inmiddels kramp in zijn kuit. Bij het wisselen klop ik hem bemoedigend op zijn schouder. “Ik hoop dat het een beetje doorzet”, fluister ik hem toe terwijl ik vriendelijk naar het aanwezige publiek lach. Die houden mij voor erg sportief.
Bij 2-2 in de derde zet is het definitief gedaan. Hij kan niet eens zijn tenen naar achteren trekken want dan schiet het weer in zijn bovenbeen. Ik heb maar een stoel voor hem gehaald.
Bart won zijn single op eigen kracht en Wim na wat therapeutische steun van dubbelmaat Cees. Alleen Eelko kon het niet bolwerken. Tiebreak derde set 11-9. Maar, na de singles 3-1 voor ons. We zouden vandaag niet verliezen. Eelko en ik zijn niet zo’n sterk dubbel maar Cees en Wim moesten dat beslissende punt toch binnen kunnen halen.
Het gebeurde andersom. In onze dubbel werd het slechts hachelijk toen ook ik op 4-4 in de tweede set zelf kramp kreeg. Drie minuten later kon ik verder. De speeltijd bleef gelukkig beperkt tot twee laatste games.
Desto pakte een tweede punt door – weer in de tiebreak van de derde set – ons meesterduo Cees en Wim te verslaan.
Conclusie:
We zijn taai, wie van ons wil winnen, moet diep gaan (2x tiebreak 3e set)
We weten uit een dip te komen; voorbeelden: Bart en Wim
We zijn in de breedte sterk. Ieder staat op zijn positie zijn mannetje.
eachte Lezer,
