Rhijnauwen 5 – Domstad 4

Speeldag 2

Het waren oudjes. Ze hadden nog wel hun eigen tanden. Tenminste… misschien zijn ze  uithangbord van de recent in Bunnik gevestigde kliniek voor abstracte kunst-gebitten. Hun jongste speler was ouder dan Cees. Beter kan ik het niet illustreren.

De taart was super. Ik werd er stil van. Hoewel wij thuis onze tegenstanders helemaal geen taart serveren had ik me voorgenomen om er uit-spelend wel kritische vragen over te stellen. Voorbeeld: “Zijn de appels hiervoor wel Halal geschild? Dat doe je op het balkon namelijk”.

De zaak Robin:
“Als jij dit had gepresteerd, had ik je verrot gescholden”, meldde Cees mij. Nu bleef hij eerbiedig stil. Hoe hier mee om te gaan? Is e.e.a. bespreekbaar of is alles tegen het zere been?
Ik heb besloten tot openheid van zaken. Niemand is gediend met het onder het tapijt moffelen van feiten.
In 2007 verloor Robin in zijn 5 singles 10 games totaal. Nu zit hij na  dag 1 al op twaalf en met een onbegrijpelijke nederlaag. De dikke 9 achter zijn speelsterkte 5,6667 is daarbij niet meer dan terecht. Als ik had geweten wat ik als toeschouwer voorgeschoteld zou krijgen had ik mijn partij (6–0 6-0) desnoods gerekt tot 7-6 6-7 7-6. Het aanzien van het geworstel deed pijn aan mijn ogen. Ik ben de kantine in gevlucht. Bart heeft het helemaal doorstaan. Knapste prestatie van de dag.

Robin zit in een fase, zoveel is duidelijk. Het ontbreken van een vaste relatie is door mij  verondersteld als mogelijke oorzaak van zijn falen. Ik vind; je moet niet alleen wat roepen en problemen constateren maar ook oplossingen aandragen. Daarom heb ik nog deze geweldige tip voor hem:

Voor het slagen van een relatie is het van belang dat ze maximaal drie jaar jonger zijn. (Schoonvaders)

Donderdagavond kwam al de voorbode van het dramatische verlies. Met een parkoverschrijdende u-bocht voegde hij zich toen alsnog naast me aan de bar om zijn welverdiende ijsthee in ontvangst te nemen. Dat is ook het voordeel van tweede worden in een “vriendschappelijk” partijtje.

Ere-held van Domstad Herenlaag

* Leo Roggeveen, captain van Rhijnauwen heren 5, onze nieuwe held.

Toen het leed al was geschied, kwam Eelko polshoogte nemen. De kersverse vader van Sjoert kwam met reeds lopende zoon Ime het terrein van Rhijnauwen op gewankeld. Het ontbreken van slaap had beiden opgebroken. Ime (20 maanden) was te moe om lastig te zijn.
Belangstellend, bezorgd maar vooral onwetend vroeg Eelko of we wel enige tegenstand kregen. Of het niet te gemakkelijk ging allemaal? Robin stond hem zelf te woord. Cees en ik tuurden naar de lucht, quasi geïnteresseerd in het afwisselende patroon van zon en wolk. Ongeloof.

Robin zijn fase laat zich het best omschrijven met het stopwoord waarmee hij op dit moment mensen, gebeurtenissen, tennisslagen en naar ik vrees eigenlijk alles typeert: “TRIEST”.

Ik denk inmiddels te weten waar TRIEST voor staat:

“T.o.v. Redelijke Inzichten Even Stellig Tegen”

Het “Even” geeft het tijdelijke en daarmee belangrijkste kenmerk van een fase aan. Het wordt nu tijd voor Eelko’s motto: het komt allemaal wel weer goed,.. denk ik.

In ieder geval heb ik Robin in de dubbel opgesteld. Na een auto-ongeluk moet je zo snel mogelijk weer gaan rijden. Met Thijs naast hem kwam het geheel weer op een aanvaardbaar niveau.

Ten slotte opvallend: Eelko heeft Ime als tweede naam Jacob gegeven. Sjoert heeft als tweede naam Hendrik meegekregen. Als Hendrik Jacob de Kamper stel ik dan: noem ze gewoon Hein joh. Geeft niks. Iedereen zal het begrijpen…

P.S. team 3 heeft al 2 punten in de tweede klasse. Ze hebben ook al heel veel games. Tggg….