Vechtlust 6 – Domstad 4

Altijd leuk om op het mooiste park van Utrecht aan te treden. Die bomen, het geharkte grind, de rustieke omgeving en de zuiplustige tegenstanders. Het bestemmingsplan van dit park zou in een handomdraai gewijzigd kunnen worden in begraafplaats. Ik heb al een plekkie in gedachten. Op 1 man na was het hetzelfde team als vorig jaar. Zo ook bij ons. Wij hadden nu Alex in plaats van Robin en zij hadden Ramon toegevoegd.

Ik ben nog steeds erg onder de indruk van Alex’ Engels ingesproken voicemail. Als ik een vervanger nodig heb, is hij eerste keus. Ik hoop dat hij niet opneemt en dat het bandje gestart wordt. Zelfs zijn naam (Ellec Bensjop) heeft hij persoonlijk verEngelst. Eigenlijk zou iedereen van Herenlaag (Gentlemen Low) zoiets moeten hebben. Dan krijg je:

• Board ven die Dungeon
• Elleco Coiveleer
• Case Can
• Thais House in die Vield
• Robin farbridgen
• Hine she camper

Wie choo internassional. Jes!

Alex versloeg Ramon met 6-0 en 6-1 met dezelfde cijfers als Robin vorig jaar Aad versloeg. De Aad-taak moest ik nu volbrengen. Aad is alles of niets. Ik heb nog nooit zoveel winners in één partij om mijn oren gehad. Het viel niet mee om zijn backhand te blijven bestoken. Na 6-3 en 3-0 werd het nog even heikel. Maar zodra het spannend werd maakte vriendelijke Aad voldoende fouten om mij de benodigde games voor de set te doen vergaren.

Dit jaar moest Bart tegen hun Peter. Deze hopeloze exponent van vechtlust heeft niet meer dan de vechtlust van een lieveheersbeestje. Na 0-15 geeft hij een set op. Cees van ons zou dat op zijn vroegst pas bij 15-30 doen.

Als ik het thema van speeldag 3 (betrek andermans problemen op je zelf) vandaag zou willen herhalen, zou dit stuk “Niet de afspraak” heten. Mijn lijst slechte eigenschappen is lang maar ik houd mij wel, zoveel als mijn Alzheimer toestaat, aan afspraken.

Met deze doorclicks voeg ik een geheel nieuwe dimensie toe aan de herenlaag site: wordt slimmer door af en toe even uit de lage wereld te stappen.

We bleven langer zitten dan de tegenstander. Vorig jaar deden we dat thuis ook maar nu was het ruim voor zessen terwijl we vorig jaar nog last kregen van doorzitplekken.

Alleen Eelko was eerder vertrokken. Zijn vertrekstress houdt ook deze week  verband met de naweeën van nieuwbakken zoon Sjoert. Hij had een 1/2 uur eerder weg kunnen zijn als hij de volleys aan het net gewoon had afgemaakt. Hoewel we Alex van tevoren gewaarschuwd hadden, verbaasde hij zich toch hogelijk over al het halve werk dat Eelko aan het net aflevert.