PVDV Heren 3 – TC Domstad Heren 8   1 – 5

Maar één miezerig puntje gescoord tegen de TC Domstad heren 8 vijand. Aardige jongens trouwens voor vijanden. Jammer, ik had graag een hekel aan ze gehad.
Even nadat de wedstrijden aanvingen, begon het PVDV-briesje zich weer te laten gelden. Onder de kap geen probleem maar op baan 7 was het wederom geen doen. Zuidoostenwind pal van de achterkant betekent: slaan zo hard je kan vanuit het noorden en aaien aan de zuidkant. Eelko ondervond het en daarna mocht ik mijn tips aan hem zelf in de praktijk brengen. Met mijn zwakkere enkelhandige backhand ben ik kansloos tegen iemand met een “normale” dubbelhandige backhand. Wat bij mij normaal gesproken een lobberig balletje achterin wordt, blijft nu steken in de lucht of haalt het net niet eens. Bas wist er raad mee.

– Belofte aan zelf: voor het einde van dit seizoen sla ik mijn backhands ook dubbelhandig –

Bart staat voor!

Bart mocht binnen en tegen iemand die niet hard sloeg. Hij speelde goed en steeds beter, maar hoewel Martijn altijd een derde set speelt, wist Bart de Tiebreak van de tweede niet te winnen.

De laatste reddingsboei werd nu uitgegooid. Onze beste singelaar Patrick op 4 en het werkte. Kaalbaardige “Peer” Peter was net ietsje minder tegen de ontketende tuinman. In dat kader spraken we over Peter als: mal voor een kabouter. Had ie even een kruiwagen vast moeten houden, afgietsel maken, tikkie downsizen, gipsen en je hebt een verkoophit.
Hoe dan ook Patrick stak in zo’n goede vorm dat ie zelfs het bezoek aan zijn schoonmoeder er voor zou hebben willen laten schieten om te kunnen dubbelen. Het had van zo’n beetje ieder ander gemogen. Zowel Cees als Bart had zo aan de kant gebleven. De discussie duurde voort tot Patrick Suzan aan de lijn kreeg.
‘Jongens, ik ga er maar weer eens vandoor…’

Cees met Eelk in de wind en Bart en ik onder de kap. Zou ik toch nog even het idee gehad hebben dat ik getennist had vandaag. 0-6 ! en een volley vol in Barts noten was de povere oogst van de eerste set. In de tweede kwamen we nog eens met 0-3 achter tot het moment dat de reuzenkabouter aan de andere kant de kluts kwijtraakte. Bart zijn kluts stond overigens nog steeds in brand. Na de breeduit gevierde 1-3 gingen we zelfs door naar 5-4 voor. Tijdens het wisselen maakte ik Bart erop attent dat als we de set zouden winnen, ik hem voortaan vooraf altijd eerst even in zijn klos zou schoppen. Daar werd ie tenminste wakker van. Het was de aanleiding voor de vlotte 5-7 die volgde.

Uiteraard behoorden Eelko en Cees inmiddels tot de toeschouwers. Wel kansen gehad maar geen leuk potje in de fucking wind.

Achteraf wel gezellig gekletst met de Domstedelingen over hun waardeloze vereniging. Nog altijd een uur wachten alvorens je kan spelen. Ha ha. Ze hadden wel een bestuurslid in hun midden en nog wel eentje die competitieteams samenstelde. Kortom; wat dat betreft was hun kostje gekocht… bij die omhoog gevallen corrupte klerebende.

Uitgeblust zootje, even voor of na de broden frikandel met. De Domstadters weten dan al dat we ze vooral lelijk vonden.