PVDV 4 – Benschop 1   1 – 5

Zaterdag 13-04-2019

We kunnen nog weken aan het bier. Het seizoen is beslist. Benschop wordt het. Eh… de familie Vergouw wordt het. Alleen Bas heeft een andere achternaam. Nee, zelfs geen schoonfamilie. Hij keek zo vies toen ik dat suggereerde, dat ik de dame(s?) in kwestie in het donker nog niet tegen wil komen.
Dag twee al, dus viel het mee dat we nu pas een invaller nodig hadden… Michiel was mooi op tijd aanwezig. Ondanks hun leeftijd mochten de jongens van Benschop ook koffie. Ik heb niet naar hun ID gevraaagd.
Ik was blij dat ik Bas met zijn 5.7 een beetje partij kon geven. Mijn getal was tot gisteravond 38.1 (graden koorts). Doordat Judith en Diémo mijn bardienst overnamen, kon ik de vrijdagavond verder uitzieken. Het was nog niet alles, maar soms gaf ik hem ouderwets van katoen.
Ineens stond Thomas naast mijn baan. Was hij niet drie kwartier na mij met Steven naar baan 6 gegaan??? Nieuw gezegde: Thomasloze inzet. Th0-60-6mas dus. Vorige week de meeste ballen geslagen, nu maar een paar. Maar, dat moet gezegd, hij had wel wedstrijdballen bij zich. Dat was top. Kwam goed van pas, want ik was ze vergeten. Hij was er ook bijtijds. Zijn vrouw moest yoga’en, maar toch niet. Jojo’en dus. Verbaast me niks.

Michiel knokte zich in drie sets langs Tom. Dat kwam ook door mijn bekwame coaching.
‘Kom op Michiel, je bent… groter.’ Daar kon hij wel wat mee met zijn 2 meter tegenover de nauwelijks 1 meter 50 van Tom.

Als we hadden gewild, dan hadden we om 1 uur klaar kunnen zijn, maar dan hadden we Thomas nog een keer tegenover Steven moeten zetten. We geven Thomas ijsvrij en wachten op het einde van de partij van Thijs. Niet overdreven dat ijsvrij want zo koud was het in de schaduw en in de wind. Thijs liet op zich wachten en wachten. Na 1-6 in de eerste set was hij gestopt met ballen te slaan. Duwen scoorde beter. Maar Rob kon ook goed duwen. Ze duwden zichzelf de tiebreak van een derde set in. Daarin duwde Rob net iets beter. Thijs kon niet geloven dat ie verloren had. Hoe kon dat nou?! Nou, het kon twee kanten op hè?! Uiteindelijk wordt er heus wel een keer, voor de laatste keer een fout gemaakt. Dat deed Thijs en niet Rob. Nou, en toen had Rob dus gewonnen. Hoe moeilijk kan een uitleg zijn?
Met Cees wilde ik nog één keer vandaag zodanig aanzetten dat we zouden winnen. Een bal op de lijn op 4-5 in de eerste set gaf de tegenstander echter vleugels. Niets meer te halen.
Thijs en lange Michiel maakten er weer een lange pot van. Michiel zei niet zo goed te zijn in dubbelen. Maar hij maakte niet meer fouten dan Thijs. Vanaf hier bedank ik hem nogmaals voor zijn inzet voor de goede zaak. We waren net voor de sneeuw binnen.
Jasper, de man met gips om zijn voet, vertelt over zijn werk als loodgieter in kruipruimtes met kruipspinnen en over hoe hij tot wel 30 Euro McDonald’s kan eten. Hij maakt het waar tijdens de overmatige teamschotel. Michiel had ietwat enthousiast getallen door geroepen naar de keuken.