Cromwijck 6 – PVDV 4 2 – 4

Zaterdag 20-04-2019 

Nota Bene Eelko en Thomas moesten deze warme dag redden. Na de 1-3 van de singles volstond 1 gewonnen dubbel. Met Thijs zou ik, uitgerust voor mijn enige kunstje van de dag, dat even fiksen. Dan rekende ik het 40 minuten durende fietstochtje naar het park niet mee. Het pakte anders uit. In de eerste set tegen Patrick en Wilbert kwamen we er niet aan te pas. De Cromwijckers stormden steeds naar voren en ons antwoord was te zwak of niet in of in het net. Dat ging hard. In de tweede set deden we alles net iets beter en aan de andere kant ging het daardoor weer wat minder. 3-6 voor ons. In de tiebreak kwamen we met 8-2 voor maar bereikten de 9 pas weer op 8-8 De setpoints op 9-8 en 10-9 en 11-10 waren niet aan ons – Thijs, zeg ik, maar dat mag ik van Thijs niet zeggen, dus schrijf ik het maar op – besteed. Met 11-13 gingen we de bietenbrug op. Balen!

Naast ons waren Eelko en Thomas bezig met hun partij. De stand stond verkeerd, want zo leek het net of ze dik zouden gaan winnen… Bleek de stand niet verkeerd te staan. Maar vanaf het moment dat Thijs en ik meekeken, verloren ze 20 van de 25 volgende punten. Ook tiebreak. Daarin hervonden ze zich en kwamen met 9-1 voor. Bij 9-4 begon het te kriebelen, maar de totaaloverwinning gevierd met een groepsdansje was een feit.