TV Cromwijck 6 – Domstad 5

Cromwijck 6

Eelko Paddington was ziek. Je ziet het zo.
Vrijdagavond al niet fit maar hij dacht dat het nog wel nog goed zou komen. Eelko’s levensmotto: “het komt wel weer goed, denk ik”, kwam echter tijd te kort. Hij zou niet spelen. Het was te laat om nog een invaller te regelen.
Als ik Cees zou vragen om te singelen, zou hij weigeren. Nee, ik kon hem maar beter vertellen dat ie moest singelen. Om helemaal geen weerwoord te krijgen, heb ik dat per sms afgehandeld. Het grote protest bleef uit. Meneer voelde zich blijkbaar sterk. Het leidde tot een rijmend tafereel; Cees wees. Hij wees met zijn duim en hij wees met zijn wijsvinger. Zijn tegenstander mocht uit deze gebaren concluderen dat de door hem geproduceerde ballen uit waren. Vanwege de warmte verspilde Cees geen lucht aan het roepen van “uit” of aanverwante kreten. 1-6 2-6 Cees kan het nog steeds! Als hij echt niet meer weet hoe zich te verontschuldigen voor een wereldbal, knijpt Cees even in zijn neus. Meneer Copier werd met regelmaat geconfronteerd met onderstaand beeld;

Na afloop kreeg Cees het helemaal naar zijn zin. De jongens van Cromwijck hadden de ingrediënten voor zijn favoriete drankje het terras op gesmokkeld.